znojenje

znojenje, lučenje znoja iz žlijezda znojnica (→ znoj). Stimulira ga simpatikus kolinergičnim vlaknima te adrenalin i noradrenalin krvlju. Nastupa podraživanjem preoptičke jezgre hipotalamusa (centar za znojenje) signalima s termoreceptora i izravno povišenom temperaturom krvi. Znoj je važan činilac regulacije tjelesne temperature, jedini način izdavanja topline iz organizma kad je okolišna temperatura viša od tjelesne (→ termoregulacija tijela). Za hladna vremena organizam u mirovanju praktički se ne znoji. Maksimalni intenzitet znojenja pri mišićnom radu iznosi do 2L/h, a ako se rad obavlja pri visokoj temperaturi okoliša, do 4L/h. Dnevno izlučivanje znoja pri napornu radu i visokoj temperaturi može iznositi i preko 10L. U tom slučaju organizam gubi velike količine soli (NaCl), 10-30g na dan. Stoga pri jakom znojenju treba nadoknađivati ne samo vodu nego i sol (tablete NaCl, pijenje 1%-tne otopine NaCl). Aklimatizacijom organizma na boravak u toplim krajevima mehanizam znojenja prilagodi se tako što se maksimalni intenzitet znojenja poveća, a gubitak soli smanji (potonje je učinak aldosterona). Znojenje nastaje i kod jačih emocionalnih stresova (strah), što nije u vezi s termoregulacijom. Kod termoregulacijskog znojenja postoji vazodilatacija u koži koja je topla, dok je u drugom slučaju, zbog vazokonstrikcija, koža hladna (hladan znoj u šoku).