lumbalna anestezija

lumbalna anestezija, spinalna anestezija ubrizgavanjem odgovarajućega lokalnog anestetika u blizinu leđne moždine u visini lumbalnih kralješaka. Za subduralnu anesteziju anestetički pripravak može biti hipertoničan, izotoničan ili hipotoničan u odnosu na likvor, pa se visina analgezije može određivati mijenjanjem bolesnikova položaja. Za punkciju tvrde ovojnice upotrebljava se igla promjera ne većega od 0,5 mm. Blokiraju se redom autonomna, osjetna i motorna vlakna. Osjet dodira može ostati očuvan, a da bolesnik ne osjeća bol. Lumbalna anestezija djeluje uglavnom na korijene spinalnih živaca. Epiduralni ili ekstraduralni blok postiže se ubrizgavanjem anestetika u prostor izvan tvrde ovojnice, između dure i periosta vertebralnog kanala (→ epiduralna anestezija). Najčešća komplikacija lumbalne anestezije je pad krvnoga tlaka. Kontinuirana lumbalna anestezija postiže se uvođenjem tankoga plastičnog katetera, obično u epiduralni prostor, kroz koji se po potrebi dodaju naknadne doze anestetika. Lumbalna anestezija je indicirana za operativne zahvate na donjem dijelu tijela, redovito niže od pupka, i za vođenje bezbolnog porođaja.