psihološka tipologija

psihološka tipologija, pokušaj izdvajanja grupa pojedinaca prema psihičkim karakteristikama, analogno tipologiji prema tjelesnoj građi. Takav pokušaj razvrstavanja odavno je poznat, još od Aristotela, kad se razvrstavalo prema temperamentu, obliku lubanje itd. E. Kretschmer izveo je tipološku klasifikaciju razlikujući konstitucionalne tipove (piknički, atletski, leptosomni i miješani) a njima bi odgovarali ciklotiman, shizotiman, astenički tip. Atletski tip bio bi manje sklon duševnim bolestima, ali učestaliji kod epileptičara. Prema toj spekulativnoj kategorizaciji kao da je za asteničare i leptosomne predestinirana shizofrenija a u pikničara da je učestalija manično-depresivna psihoza. Prema Jungu podjela je na ekstrovertiran i introvertiran tip a prema Sheldonu na ciklomorfan, mezomorfan i endomorfan. Nekoć je građi i nasljeđu pridavano veće značenje, no suvremena socio-psiho-dinamska orijentacija to je bitno umanjila. Konstitucija bi obuhvaćala sve ono što je u pojedincu ugrađeno nasljeđem i stečeno rođenjem, a prema vanjskim znakovima ne može se suditi ni o čijoj ličnosti.