šav

šav (sutura), 1. fibrozni zglob lubanje (→ šavovi lubanje); 2. tvorivo za šivanje: a) monofilni šav (čelična žica, najlon, prolen i dr.), građen je od jedne niti (reakcija stranog tijela malena, ne podržava infekciju); b) polifilni šav (konac, ketgut, sintetska polimerska vlakna i dr.), građen od više niti ispletenih na razne načine; c) strojni šav (→ kopča, → stapler); d) tkivno ljepilo, vodenasti spojevi akrilata koji brzo polimeriziraju na sobnoj temperaturi, tj. prelaze iz tekućeg u kruto stanje (lijepljenje kože, crijevnih fistula, slezene itd.); 3. šav u užem smislu, šivanje rane šivaćim tvorivom. Metoda šivanja ovisi o strukturi koja se šije (→ šav kože, → tenorafija, šav živaca i dr. ), ali zbog velikog broja alternativnih metoda nose nazive po autoru (→ Lembertov šav, → Schmiedenov šav i dr.) ili sâm naziv označuje način izvođenja (→ madracni šav, šav duhanske vrećice i dr.). Postoje dvije osnovne metode šivanja: a) pojedinačni šav, stavlja se jedan do drugog i svaki se posebno zauzla bez obzira na način postavljanja. Razmak između dvaju šavova ovisi o strukturi tkiva, o dubini proboda i o važnosti šava. Pregusto i prekobrojno postavljanje pojedinačnih šavova dovodi do ishemije i nekroze tkiva; b) produžni šav, šije se duljim koncem koji se zauzlava samo na početku i na završetku šava. Razmak između simetričnih proboda mora biti jednak, a nit kojom se šije treba biti stalno nategnuta da bi rubovi rane ostali priljubljeni. Produžni šav šije se brže, djeluje hemostatski, ali ako popuste uzlovi ili šav proreže tkivo, dehiscirat će čitav šav.