adrenergični receptori

adrenergični receptori (adrenoceptori), molekulske strukture stanica koje reagiraju s adrenalinom i noradrenalinom (prirodni prenosioci impulsa u simpatičkom živčanom sustavu). Alfa-adrenergični receptori su odgovorni za ekscitaciju tkiva (osim crijevo: inhibicija), a beta-adrenergični receptori daju inhibicijske reakcije u tkivima (osim srca: ekscitacija). Alfa-adrenergični receptori su smješteni na noradrenergičnim živcima. Dijele se na alfa-1 (postsinaptičke) i alfa-2 (presinaptičke) receptore. Alfa-2 receptori imaju svojstvo tzv. autoreceptora (sadrže neurotransmiter koji inhibira vlastito oslobađanje). Beta-adrenergični receptori nalaze se na vanjskoj strani stanice, gdje mogu reagirati sa specifičnim strukturama - ligandi (najčešće etanolamini). Ovaj receptor uključuje više komponenti: etanolaminsko vezno mjesto, adeniciklazne katalitičke jedinice, nukleotidsko regulacijsko mjesto. Supstancije koje djeluju na alfa-adrenergične receptore ili beta-adrenergične receptore nazivaju se agonisti ili stimulatori ovih receptora. Ovi se receptori mogu blokirati pa su to blokatori ili antagonisti adrenergičnih receptora. U oba slučaja mnoge od tih tvari postali su lijekovi.