anemija, sideropenična

anemija, sideropenična, slabokrvnost uzrokovana deficitom željeza. Najčešći oblik slabokrvnosti javlja se u približno 45% dojenčadi, u 15% predškolske djece, u 5% školske djece, u 30-50% trudnica. Približno 50% mladih žena u reproduktivnoj dobi ima manjak željeza. Uzroci deficita željeza: manjak u hrani, poremećaj apsorpcije željeza (sindrom malapsorpcije, resekcija želuca i tankog crijeva), dugotrajni gubitak krvi (menoragije i metroragije, hematurija, krvarenje iz probavnog sustava, krvarenje iz respiratornog sustava), povećana potreba (trudnoća i dojenje). Vrlo je rijedak uzrok manjak transferina, bjelančevine koja prenosi željezo krvlju od mjesta apsorpcije do receptora na membrani retikulocita i razvojnih oblika eritroblasta. Klinička slika očituje se znakovima slabokrvnosti, te simptomima osnovne bolesti uz promjenu funkcije velikog broja stanica zbog redukcije enzima koji sadrže željezo. Znakovi slabokrvnosti: brzo umaranje pri naporu, gušenje, omaglica, lupanje srca, glavobolja, pečenje jezika, razdražljivost. Bolesnici su blijedi, glatka, crvena jezika, lomljivih nokata. Dijagnoza se postavlja dokazom slabokrvnosti: snižene vrijednosti hemoglobina i eritrocita uz snižene vrijednosti volumena eritrocita (MCV), te sadržaja hemoglobina u eritrocitima (MCHC). Uz slabokrvnost često je prisutna leukopenija te trombocitopenija ili trombocitoza (zbog kroničnog krvarenja). Retikulociti su umjereno sniženi ili normalni. Koncentracija željeza u serumu je snižena, a povećane su vrijednosti kapaciteta vezanja željeza (UIBC), te ukupnog transferina (TIBC). Zasićenje transferina željezom je sniženo. Izrazito je snižena koncentracija feritina u serumu koja je u korelaciji s koncentracijom rezervnog (tkivnog) željeza. U koštanoj je srži snižen hemosiderin, te broj sideroblasta. Nakon postavljanja dijagnoze mora se obvezatno utvrditi uzrok manjka željeza. Liječenje: nadoknada željeza i liječenje osnovne bolesti koja uzrokuje gubitak željeza.