antiaritmici

antiaritmici (antifibrilancije), sredstva koja usklađuju poremećeni ritam srca. Grupiraju se na osnovi ovih mehanizama djelovanja: 1) blokada natrijskih kanala uz produljenje repolarizacije miokarda (kinidin, prokainamid, ajamil, cibenzolin, dizopiramid); 2) isto uz skraćenje repolarizacije (lidokain, fenitoin, tokainid, meksiletin, morinzin, etazicin, prokain, lignokain); 3) isto bez djelovanja na repolarizaciju (enkainid, propafenon, lorkainid, flekainid); 4) blokada beta-receptora (propranolol, oksprenolol, acebutolol, pindolol); 5) produljenje akcijskog potencijala i refrakternog razdoblja miokarda (amiodaron, bretilij, klofilij, melperon); 6) blokada kalcijskih kanala (diltijazern, verapamil, nifedipin); 7) ograničenje struje aniona (alinidin). Antiaritmici djeluju različito na pojedinu vrstu srčane aritmije (supraventrikulska, ventrikulska, aritmija uzrokovana lijekovima). Nuspojave: u probavnom traktu (mučnina, povraćanje, proljev), dišnom traktu (bronhospazam), kardiovaskularnom sistemu (hipotenzija, zatajenje srca, asistolija), živčanom sistemu (pospanost, tremor, glavobolja, parestezije, poremećaj govora, nesanica, konfuzija, letargija, konvulzije), na koži (erupcije, sindrom lupusa), trombocitopenija, alergija, retencija mokraće. Kao antiaritmici upotrebljavaju se i srčanoaktivni glikozidi (npr. digitoksin), adrenomimetici (npr. orciprenalin), antikolinergici (npr. atropin) i antiepileptici (npr. karbamazepin).