cerviko-brahijalni sindrom

cerviko-brahijalni sindrom (syndroma cervico-brachiale), bolni vertebrogeni sindrom, nastao iritacijom spinalnih korijenova brahijalnog živčanog spleta, najčešće zbog degenerativnih promjena na donjem dijelu vratne kralješnice, u segmentima C₅ do C₈. Iritaciju obično prouzroči protruzija degenerativno promijenjena intervertebralnog diska, ili pak osteofit na artrotičnom intervertebralnom ili unkovertebralnom zglobu. Neposredni izazovni činilac može biti nagli pokret vratom (pa onda i cerviko-brahijalni sindrom počne naglo) ili napor odnosno dugotrajno držanje glave u nefiziološkom položaju, što se vida primjerice u nekim zvanjima kao daktilografskom i stomatološkom (gdje se cerviko-brahijalni sindrom obično očituje postupno). Uz bolove mogu postojati i parestezije duž ruke (osjećaj mravinjanja ili utrnulosti) koje se pojačavaju kod određenih položaja glave, napose noću. Dode li do pritiska na neki motorni korijen, može nastati pareza, napose radijalnog živca. Dijagnoza se temelji na kliničkom pregledu. Radiološki se najčešće nađu degenerativne promjene na vratnoj kralješnici, ali opseg tih promjena ne mora biti sukladan težini kliničke slike. Laboratorijski nalazi su uredni. Liječenje: u akutnoj fazi, imobilizacija vratne kralješnice Schanzovim ovratnikom, mirovanje i analgetici (ili nesteroidni antiflogistici); toplina je kontraindicirana. U postakutnoj ili kroničnoj fazi fizikalna terapija, napose analgetska elektroterapija (u slučaju pareze živca elektrostimulacija) i kineziterapija (ali ne s ciljem pokretanja kralješnice, nego jačanja mišića vrata i ramenog pojasa). Kako i nakon smirenja kliničke slike uzročni supstrat (promjene na kralješnici) ostaje i dalje prisutan, treba u svrhu profilakse recidiva provoditi svakodnevno medicinske vježbe i nastojati ukloniti neposredne izazovne činioce.