epilepsija temporalnog režnja

epilepsija temporalnog režnja (psihomotorna epilepsija), razmjerno čest oblik epilepsije, i u djece i u odraslih, katkad kombinirana s napadima grand mala, zauzima posebno mjesto među fokalnim (parcijalnim) epilepsijama. Vrlo malene lezije, stečene u toku porođaja ili kasnije u životu, upalne promjene mozga ili vaskularne promjene ali i neoplazme i razni ožiljci, mogu djelovati iritacijski. Zbog funkcija temporalnog režnja, ali i veza s frontalnim i okcipitalnim režnjem, ti napadaji imaju veoma često složene i miješane simptome, među koje pripadaju: a) senzorni: napadaji vrtoglavice, mikropsije ili makropsije, olfaktorne krize, kompleksne vizualne halucinacije i dr.; b) autonomni (visceralni): lupanje srca, mučnina, povraćanje, poremećaji sfinktera, promijenjeni spolni osjeti; c) kompleksni motorni: tzv. motorni automatizmi (mljackanje, gutanje, lizanje usnica) i kompleksni oblici motornih stereotipija; d) psihički i psihomotorni: prisilno mišljenje, doživljavanje kao u snu („dreamy states"), doživljavanje da se ono što se upravo zbiva već jednom doživjelo (franc. „déjà vue" = već viđeno) ili da se poznatu okolinu i osobe ne prepoznaje (franc. „jamais vue" = nikad viđeno), uz različite afektivne poremećaje, tjeskobu, strah i dr. Ovamo spadaju i epileptična sumračna stanja, koja mogu biti predmet forenzičnog vještačenja. Liječenje:  → antiepileptici.