kemoreceptori

kemoreceptori, osjetne stanice odnosno organi kojima se zamjećuju promjene kemijskog sastava, uglavnom krvi. Od električnih potencijala, što se u kemoreceptorima stvaraju djelovanjem podražaja (receptorski potencijali), nastaju živčani impulsi (signali) koji odlaze u središnji živčani sustav i refleksno dovode do nekoga regulacijskog učinka (npr. osjet okusa uzrokuje lučenje sline). U kemoreceptore spadaju: a) receptori za okus u okusnim pupoljcima, b) receptori u karotidnim i aortnim tjelešcima koji reagiraju na smanjen sadržaj (smanjen parcijalni tlak) kisika, c) njušni (mirisni) receptori u njušnom organu, d) osmolarni receptori u supraoptičkim jezgrama hipotalamusa koje podražuju povišena osmotska koncentracija u krvi, e) receptori u dišnom centru te u aortnim i karotidnim tjelešcima koji reagiraju na povišenje sadržaja (parcijalnog tlaka) ugljičnog dioksida, f) receptori u hipotalamusu koji reagiraju na promjene koncentracije glukoze, aminokiselina i masnih kiselina u krvi.