klonska selekcija

klonska selekcija, pojava na kojoj se temelji specifičnost imunološke reakcije. Prema teoriji klonske selekcije (Burnet), u organizmu postoje klonovi limfocita koji unaprijed mogu reagirati gotovo sa svim antigenima iz okoliša. Kad antigen uđe u organizam, veže se s onim klonom limfocita koji ima specifične receptore za taj antigen. Vezanje podražuje klonske stanice na diobu i lučenje protutijela. Prema tome, antigen ne služi kao kalup za stvaranje protutijela, već sam bira klon koji je za nj specifičan. Teorija klonske selekcije, koja je danas uglavnom prihvaćena, objašnjava i nereagiranje organizma na vlastite antigene. Prema toj teoriji klon, koji u doba svoje nezrelosti dode u dodir s antigenom, propada. Budući da su vlastiti antigeni stalno prisutni, autoreaktivni klonovi limfocita ne mogu se razviti (tzv. zabranjeni klonovi), pa organizam tolerira vlastite antigene. Pojava zabranjenih klonova bila bi jedan od mogućih uzroka autoimunih bolesti.