psihoterapija

psihoterapija, metoda liječenja psihičkim postupcima a uobičajena u psihijatrijskoj praksi. Opseg djelovanja je područje psihičkih smetnji i psihosomatskih tegoba. Prisutna je, doduše u osnovi svakog terapijskog djelovanja. Iako je dobila znanstveniji status tek u naše doba, u praksi je prisutna od početaka medicinske djelatnosti. Temeljno područje rada je u domeni (psiho)neuroza, mada ima pokušaja da je se primijeni i u drugim područjima psihičkih poremećaja. Psihoterapija se provodi individualno ili grupno, a u izboru je dubinska (psihoanalitička) ili površinska. Ciljani je utjecaj kroz svjesno korištenje odnosa liječnik - pacijent. Uspješnost liječenja uvelike ovisi o kvaliteti uspostavljena kontakta između terapeuta i bolesnika. I dok dubinska psihoanaliza postepeno prodire do nesvjesnih mehanizama s nastojanjem da se potisnuti konflikti uklone, površinska metoda je kraća i teži da izljušti simptome koji ometaju funkcioniranje pojedinca. S Freudom je psihoterapija znatno pridonijela liječenju brojnih smetnji, pa je i danas dominantna, a metode su: autogeni trening, persuazija, sugestija, hipnoza, relaksacija, psihoanaliza. Cilj joj je mijenjanje stava a po mogućnosti i ličnosti pacijenta.