segmentna resekcija

segmentna resekcija, operacija kojom se odstranjuje jedan segment (segmentektomija) ili više segmenata (režnjića) jednog organa. Mnogi organi imaju segmentnu strukturu (leđna moždina, bubreg itd.), ali praktično kirurško značenje imaju samo jetra i pluća. Segmentna resekcija jetre čini se kod tumora, traumatske rupture, ciste i apscesa. Jetra se sastoji od 8 segmenata, svaki ima svoju aferentnu i eferentnu krvnu žilu i žučni vod. Praktično značenje imaju ove resekcije: 1. lijeva postranična segmentektomija (lijeva lobektomija), obuhvaća resekciju postraničnog gornjeg i donjeg režnjića (jetreno tkivo s lijeve strane falciformnog ligamenta); 2. lijeva središnja segmentektomija, obuhvaća resekciju srednjega gornjeg i donjeg režnjića (od falciformnog ligamenta do linije koja spaja žučni mjehur sprijeda i v. kavu straga); 3. desna lobektomija obuhvaća resekciju četiriju režnjića: prednji gornji, prednji donji, stražnji gornji, stražnji donji (lateralno od linije v. kava -žučni mjehur); 4. proširena desna lobektomija obuhvaća desnu lobektomiju i lijevu središnju segmentektomiju. Segmentna resekcija pluća čini se kod onih bolesti koje su vezane na segmentnu podjelu pluća (tuberkuloza, bronhektazije, apsces pluća i dr. ). Svaki režnjić pluća čini samostalnu cjelinu s odgovarajućim segmentnim bronhom, arterijom i venom. Kirurška tehnika po Overholtu (→ torakotomija): nakon otvaranja prsišta treba naći račvište lobarnog bronha i pomoću njega izolirati traženi bronh. Segmentni bronh se privremeno isključi i insuflacijom utvrdi odgovarajući segment. Zatim se pronađu segmentna arterija i vena, slijedi presijecanje i podvezivanje. Tehnika po Monadyu: pristup na hilus kao kod lobektomije; izolira se prvo arterija, podveže i presiječe, a zatim bronh i vena. Najčešće se čini segmentna resekcija 4. i 5. (bisegmentektomija), 6., 1. i 2. segmenta.