sekrecijski ciklus

sekrecijski ciklus, slijed zbivanja koja zajedno čine proces sekrecije u stanici. Najprije je i najbolje proučen na primjeru stanica egzokrinog dijela gušterače (sekrecija glikoproteina - probavnih enzima). Faze: 1) ingestija, uzimanje jednostavnih kemijskih sastojaka (sirovina: aminokiselina, monosaharida) iz krvi na bazalnom dijelu žljezdane stanice; 2) biosinteza i intracelularni transport, na ribosomima (zrnata endoplazmatska mrežica) se od aminokiselina sintetiziraju polipeptidi, ulaze u cisterne endoplazmatske mrežice i u njima putuju prema suprotnom (apikalnom) polu stanice. S krajeva endoplazmatske mrežice odvajaju se prijenosni (transportni) mjehurići koji prenose sadržaj u cisterne Golgieva aparata. Tu se bjelančevini dodaje polisaharidna komponenta i odvajaju se mjehurići u kojima se složeni glikoproteinski sekret zgušnjuje i nastaju sekretna zrnca (sekret okružen graničnom membranom). Ona se u različitom broju i trajanju nakupljaju u apikalnom dijelu stanice; 3) ekstruzija, izlaženje sekreta iz stanice (sekrecija u užem smislu), najčešće mehanizmom egzocitoze (merokrina ekstruzija). Ako se proces odvija kontinuirano, sekrecijski ciklus traje oko 60min. → ekstruzija sekreta