starenje

starenje, progredijentno i ireverzibilno mijenjanje strukturâ i funkcijâ živa organizma što s vremenom dovodi do sve manje sposobnosti prilagođavanja okolišu i sve većeg rizika smrti. Starenje je ponajprije funkcija vremena. Ono počinje od samog početka individualnog života i to je širi smisao naziva starenje Starenje ima dvije bitno različite faze: u prvoj fazi organizam raste, napreduje kvantitativno i kvalitativno, i doseže maksimum vitalnosti koji održava neko vrijeme (evolucijska, restitucijska faza). U drugoj fazi organizam kvalitativno i kvantitativno nazaduje, propada (involucijska faza). U užem (običnom) značenju ta druga faza je starenje Postoje velike individualne razlike, ali može se reći da u dobi od 40-50 godina počinju prevladavati involucijski nad evolucijskim (restitucijskim) procesima. Postoje velike razlike između somatske i psihičke staračke regresije. Neke se psihičke sposobnosti, doduše, gube veoma rano, ali neke se održavaju do kraja života. Starenje je neminovna i redovna pojava, način postojanja živih bića, pa je, dakle, normalan (fiziološki) proces. O uzrocima starenja postoje mnogobrojne hipoteze: da je starenje proces trošenja organizma, endogene intoksikacije, pigmentne atrofije živčanih stanica, progresivne dehidratacije staničnih koloida, postupna gubitka staničnih informacija i dr., druge, ali nijedna hipoteza ne daje potpurio objašnjenje. →  gerontologija, → makrobiotika, → pomlađivanje