ventrikulska tahikardija

ventrikulska tahikardija, niz (najmanje tri) vezanih ventrikulskih kontrakcija. Obično postoji atrioventrikulska disocijacija, a frekvencija ventrikula je između 130 i 200/min, a kod ventrikulske tahikardije sporog tipa između 50 i l00/min. Uzroci: kronične bolesti srca (ishemijska, hipertenzivna, reumatska), akutni infarkt miokarda, lijekovi (digitalis, kinidin, adrenalin i dr.), stimulacija kateterom, hiperkalijemija. Simptomi: palpitacije, slabost, mučnina, omaglica, sniženje tlaka, zatajivanje srca, angina pektoris te slika šoka. Kod ventrikulske tahikardije sporog tipa, koja kratko traje, smetnje su slabo izražene. Dijagnoza: elektrokardiografski, pomaže analiza venskog pulsa te odsutnost reagiranja na masažu karotidnog sinusa. Liječenje: lijekovi parenteralno (lidokain, propafenon, amiodaron, ajmalin). Primjenjuje se i elektrokonverzija ili elektrostimulacija. Kod hipersaturacije digitalisom daje se fenitoin. Kod neuspjeha medikamentnog liječenja primjenjuje se električna ili kirurška ablacija.