vlastiti mišićni refleksi

vlastiti mišićni refleksi (proprioceptivni, miotatski, duboki refleksi), najjednostavniji, elementarni, monosinaptički refleksi sastavljeni od refleksnog luka koji čine jedna senzorna i jedna motorna stanica. Receptor i efektor nalaze se u istom organu - mišiću. To su tipični fazički refleksi: na naglo izduženje mišić reagira naglom kontrakcijom, što rezultira njegovim trzajem. Biološki smisao je u održanju ravnoteže i stabilnosti tijela te stalne duljine mišićnih vlakana. Pripadaju u najvažnije objektivne znakove integriteta odnosno lezije živčanog sustava. Oštećenje refleksnog luka dovodi do slabljenja, ili eventualno potpune odsutnosti refleksa (npr. periferne paralize). Oštećenje piramidnog puta, naprotiv, uzrokuje pojačanje refleksa, sve do refleksnog klonusa (centralna paraliza). Među najglavnije kliničke miotatske reflekse ubrajaju se: mandibularni, bicepsov, radijalisov (brahioradijalisov), refleks tricepsa, patelarni (kvadricepsov refleks), refleks Ahilove tetive.