pinocitoza

pinocitoza, vrsta endocitoze kojom se u stanicu unosi tekućina iz okoline mehanizmom vezikulacije stanične membrane. Pinocitoza većih kapljica tekućine (0,5-1,5nm) vidljivih svjetlosnim mikroskopom s faznim kontrastom započinje okruživanjem tankim izdancima citoplazme (makropinocitoza), a pinocitoza manjih čestica, vidljiva samo elektronskim mikroskopom (mikropinocitoza), započinje stvaranjem lokalnog uvrnuća stanične membrane (kaveola). Internaliziranjem toga dijela membrane nastaje u citoplazmi pinocitotski mjehurić (pinosom, endosom) koji sadrži primljeni materijal i može se stopiti s lizosomom ili proći kroz cijelu stanicu (transcitoza, citopempsis) i isprazniti se u okolinu na drugoj strani stanice (egzocitoza). Mikropinocitoza postoji u dva oblika: 1. pinocitoza tekuće faze (pinocitoza u užem smislu) nastaje uvrnućem nespecijalizirane stanične membrane, neselektivna je i vjerojatno služi transportu kroz stanicu (naročito je izražena u endotelnim, mezotelnim i glatkim mišićnim stanicama); 2. receptorska ili adsorptivna pinocitoza ili endocitoza je specifična i odvija se pomoću tkiva. Među vezivnim vlaknima mogu se naći i cementikli (Malassezovi ostaci). Pinocitoza amortizira pritisak na zub kod žvakanja i sprečava prijenos pritiska neposredno na kost alveole što bi uzrokovalo lokalnu apsorpciju kosti.