neurohipofiza

neurohipofiza, najveći dio stražnjeg režnja hipofize koji genetski i funkcionalno pripada hipotalamusu. Neurohipofiza sama po sebi nije žlijezda već samo put prolaženja, nakupljanja i otpuštanja u krv neurosekreta hipotalamusa. Cine je infundibulum i stražnji režanj hipofize. Infundibulum se neposredno nastavlja na donju izbočinu hipotalamusa (eminentia mediana). Sadrži oko 100000 nemijeliniziranih aksona neuroglandularnih stanica hipotalamičkih jezgara nucleus praeopticus i nucleus paraventricularis. Ti aksoni čine hipotalamohipofizni put koji ulazi u stražnji režanj hipofize (lobus posterior), gdje njegova vlakna završavaju zadebljanjima u perikapilarnim prostorima u koje se luče neurosekrecijska zrnca. Mjestimično nagomilavanje neurosekreta duž aksona neurosekrecijskog puta proizvodi zadebljanja (Herringova tjelešca). Osim neurosekrecijskih aksona stražnji režanj sadrži i poseban tip razgranjenih stanica glija, pituicita (oko 25% ukupne mase), koji svojim ograncima obavijaju aksone ali im je uloga nepoznata. U stražnjem režnju luče se dva hipotalamična hormona, → antidijuretski hormon i → oksitocin. Svaki se hormon nalazi u aksonima posebnih neurona. Antidijuretski hormon potječe pretežno od supraoptičke a oksitocin od paraventrikulske jezgre. Krvni optok neurohipofize počinje donjom hipofiznom arterijom, koja prelazi u kapilarnu mrežu i venama odlazi u kavernozni sinus.